Trzecia fala pandemii, potwierdzony laboratoryjnie koronawirus - kaszel, duszność i izolacja. Tęsknię za Eucharystią, to już druga niedziela bez Komunii Sakramentalnej. Dolegliwości fizyczne, choć uciążliwe, są niczym wobec tego eucharystycznego głodu, który odczuwam. Od jedności z Eucharystycznym Panem mogą oddzielić nas okoliczności zewnętrzne (jak ta, związana z koniecznością izolacji w przebiegu koronawirusa), ale częściej od Komunii Świętej oddziela nas nasza niedyspozycja - grzech, lub subiektywne poczucie oddzielenia od Boga, charakterystyczne dla trudnych doświadczeń duchowych. Poniżej tekst "Uczta" napisany w doświadczeniu "ciemnej nocy" zwątpienia, w którym Eucharystia stała się lekarstwem pozwalającym przejść zwycięsko przez kolejną próbę wiary. „Eucharystia znaczy: Bóg odpowiedział, Eucharystia jest Bogiem Odpowiedzią, odpowiadającą obecnością” (J.Ratzinger). Celebrując Eucharystię „modlimy się w sferze wysłuchania, ponieważ modlimy się w sferze śmierci i Zmartwychwstania, czyli tam gdzie wysłuchiwana jest istotna prośba, stanowiąca najgłębszy rdzeń wszystkich naszych próśb: prośba o zwycięstwo nad śmiercią, prośba o miłość, która jest silniejsza niż śmierć”(J.Ratzinger)
Liturgia dnia dzisiejszego ukazuje przepiękną przypowieść o Synu marnotrawnym. Nie sposób wyczerpać bogactwa jej treści. Ukazuje ona dramat życia człowieka uwikłanego w grzech, ale przede wszystkim ukazuje wielkość Bożego Serca, które zawsze wierne swojej ojcowskiej miłości, obdarza każdego powracającego do domu Ojca grzesznika przebaczeniem i na nowo "wydobywa spod wielu nawarstwień zła" (Jan Paweł II) jego godność - istotną wartość człowieka. W Sakramencie Pojednania miłość Ojca przykrywa każdy ludzki grzech. Bóg daruje nam nasze grzechy, i czyni tak nie ze względu na nasze dobre, sprawiedliwe czyny, ale dlatego, że nas bardzo kocha i pragnie naszego szczęścia.
Kościół jest powszechny, to znaczy jest w nim miejsce na różnorodność, także w zakresie wielorakich poglądów i opinii, ale zadaniem wszystkich Pasterzy i świeckich jest trwanie w Chrystusie i głoszenie Chrystusa. To On - Jezus jest gwarantem jedności Mistycznego Ciała jakim jest Kościół.
Obecność Jezusa wśród nas najpełniej wyraża się w Sakramencie Eucharystii. Każda przyjęta z wiarą Komunia Święta jest także Komunią duchową, ponieważ spotkanie Jezusa z człowiekiem dokonuje się w sercu (duszy) człowieka. Adoracja Pana ukrytego w Hostii sprawia, że nasza modlitwa zyskuje głębszy wymiar. Pan może przyjść do nas, w różnych okolicznościach naszego życia, nie tylko poprzez sakrament, ale także poza nim, na sposób jedynie duchowy, bo działania Boga w duszy człowieka nie ogranicza żaden sakrament. Sakrament jest darem dla nas, znakiem bożego przebywania i działania w Kościele Świętym.
"Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli" (Mk 1,12- 13). Jezus przed rozpoczęciem nauczania udaje się na pustynię, by przez modlitwę w odosobnieniu i post przygotować się do wypełnienia swego mesjańskiego dzieła. Jest kuszony przez Szatana i zwycięża pokusę poprzez wyrzeczenie i ofiarne poddanie się Woli Ojca. W toku naszego życia, wiara każdego z nas, zostaje poddana różnorodnym próbom. Dzięki jedności z naszym Panem możemy z tych prób wyjść zwycięsko. Poniżej opis jednej z takich duchowych walk toczących się w duszy człowieka.
Tekst jest próbą spojrzenia oczami wiary na ostatnie wydarzenia w Polsce. Przewijają się w nim myśli zawarte w Encyklice Jana Pawła II "Ewangelium Vitae" o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego.
