bo czuję się wyzwolona, uwolniona…

Od czego? Od tego, co inni o mnie myślą...

Chodziłam kilka dni „do tyłu” po tym, jak poczułam się niesprawiedliwie oceniona. To jednak pozwoliło mi wejrzeć w swoje motywacje i dokonać pewnych wyborów. Zobaczyłam kawałek, niełatwej do przyjęcia, prawdy o sobie.

Zaakceptowanie tego, że ktoś może mieć o mnie złe zdanie, a także tego, że daleko mi do świętości –  dało mi pewnego rodzaju uwolnienie. Rzecz jasna, życie zweryfikuje na ile to trwałe doświadczenie. :)