Sporo się o tym mówi. Ale...

To temat do szerszego omówienia. Napisze niebawem coś więcej. Dziś...

Rozmawiałem kiedyś z pewnym zielonoświatkowcem. "Duch Święty mi powiedział" - kilka razy powtórzył. "Mnie Duch Święty powiedział co innego" - odparowałem. Powiedział? Jak się zastanowić, to faktycznie powiedział. Nie, nie w jakimś natchnieniu na modlitwie. W tym co odczytuję w Piśmie Świętym...

Bo to w sumie najważniejsze, prawda? Słuchać Ewangelii. Słuchać Jezusa. Przecież Duch Święty jest Duchem Jezusa, prawda? Tym, który doprowadza do Prawdy. Między tym, czego uczył Jezus, a co podpowiada Duch Święty, nie ma, bo nie może być różnicy.

Dziś dość często mówi się o słuchaniu Ducha Świętego w kontekście "duszpasterskiej troski" przejawiającej się w lekceważeniu Bożych przykazań. To na pewno nie tak. Myślę na przykład o tym, jak Pan Jezus podchodził do spraw "defektów" miłości. Kobietę cudzołożną uratował prze ukamienowaniem, ale powiedział jej "nie grzesz więcej". Samarytance zwrócił uwagę, że ten, z którym jest teraz nie jest jej mężem... Jest ogromna różnica między brakiem miłosierdzia wobec grzesznika a lekceważeniem zła. I jest ogromna różnica między miłosierdziem wobec grzesznika, a utwierdzaniem go w złu. Niestety, dziś wielu tych różnic nie widzi.

Duch Święty nie może głosić niczego wbrew temu, czego uczył Jezus. Jeśli chcemy być wierni Duchowi musimy być też wierni Chrystusowi. Ot,w tym, czego uczył w "Kazaniu na Górze", "W drodze do Jerozolimy", w całej drugiej części Ewangelii Marka i paru innych....

Jakże nie lubię, gdy to, czego uczył streszcza się słowem miłość i zamiast szukać odpowiedzi co znaczyła dla Niego przyjmować własne, zubożone i okrojone widzenie tego czym jest....