Siedzieli razem w winnicy patrząc na zachodzące słońce. Przed nimi wzdłuż rozciągała się długa alejka krzaków winorośli z powoli czerwieniejącymi owocami. Był ciepły wieczór... w końcu postanowiła przełamać ciszę, która przynosiła ukojenie po ciężkim dniu:

- mimo wszystko dziękuję, że pozwoliłeś mi współdzielić z Tobą ten ból

Uśmiechnął się jak zawsze z miłością

- to tylko kropla... całość by Cię zabiła.