Nie będę pisać o Ciemnej Jutrzni (krakowianki tego Wam zazdroszczę) bo jakoś jeszcze nie wytropiłam w Gdańsku gdzie by można w niej uczestniczyć, przynajmniej w takiej formie jak w artykule. Napiszę tylko, że bardzo cieszę się, że z roku na rok w mojej parafii coraz więcej osób uczestniczy w Jutrzni rozbudowanej o Lamentacje. Trzy lata temu było kilka osób w tym roku ponad czterdzieści.

A dziś mając do wyboru Wigilię Paschalną  z arcybiskupem (nie wiem dlaczego proboszcz od dwóch tygodni bez przerwy powtarza, że to wielki zaszczyt dla parafii) albo zwleczenie grzesznych członków i pojechanie do dominikanów na drugi koniec miasta aby nasycić się Liturgią - zdecydowanie wybieram męczące drugie rozwiązanie. I już się cieszę.

A! Dobrze mieć Przyjaciół.