Nie umiem sobie ostatnio znaleźć miejsca - chodzę, szukam, nic. Dziś już miałam zupełnie dość świata i powędrowałam na największą górę w okolicy. Usiadłam okrakiem na szczycie, do placów przytulił mi się pies. Przed sobą miałam widok na Trójmiejski Park Krajobrazowy, a za sobą Zatokę Gdańską. Poszłam tam się wyżalić chyba, ale nie pomogło... chciałoby się powiedzieć: zmarzłam jak pies. Ale psu było dziś ciepło.