Dawno temu jak zmieniałam kierunek studiów zastanawiałam się m.in. nad socjologią. Wydawało mi się, że to może być ciekawy kierunek, jednak na całe szczęście złożyłam papiery wtedy tylko na filozofię. Dziś jestem nieco starsza niż przed laty i chyba choć o trochę mądrzejsza. Jak czytam wypowiedzi socjologów, ich mądrości to często jestem skłonna postawić ich w jednym rzędzie z psychologami. W jednym z pierwszych numerów Niedzieli znalazłam artykuł nt. powołań do zakonów kontemplacyjnych. I czym naukowcy tłumaczą Boży dar? ano pan prof. Józef Baniak:

Być może ten styl życia zakonnego jest tak różny od tego, co dzieje się na zewnątrz, że po kilku latach nie wyobrażają sobie, iż mogłyby zacząć na nowo?

A pani prof. Hanna Świda-Zięba, która specjalizuje się w badaniu "pokolenia współczesnej młodzieży" posuwa się jeszcze dalej, żeby nie powiedzieć, że całkiem na przepastnych manowcowych polach pobłądziła:

Młodzi nie czują zadowolenia i radości z tego, co mają. Nie doceniają internetu, zdobyczy techniki, bo to jest dla nich coś oczywistego. Czują się skazani na ten świat, według nich bezsensowny, pozbawiony celu i wartości. Są zmęczeni natłokiem informacji i ciągłymi wymaganiami, jakie niesie ze sobą cywilizacja. Uważają, że są wobec tego wszystkiego bezradni. Wolą uciec, skoro i tak w ich odczuciu nie ma szans na zmianę. [...] Życie w zakonach aktywnych niewiele różni się od tego, jakie prowadzą na co dzień, więc to tak nie wciąga, jak metafizyka i kontemplacja

Cóż rzec... naprawdę ci państwo przeprowadzili "głębokie" badania nad tematem... Hmm a może to tylko ja nie znam żadnej zblazowanej siostry klauzurowej, która wybrała taką drogę życia z powodu swojego nieudacznictwa w świecie realnym. Ech jak ten Pan Bóg trudno się mieści w naukowych ramach...