Imię: wchodząc do sieci (dawno, dawno temu) przyjęłam zasadę, że przedstawiam się dopiero kiedy poznam kogoś w realu. Do tej pory moje imię zachowuje dla siebie. Kilka osób (niewiele) śmiertelnie się na mnie za to obraziło, większość jednak w naturalny sposób akceptuje ten fakt.

Nick: od lat niezmienny, jeden i ten sam - zielona_mrowka. Choć dopuszczam fanaberie w stylu Zielona Mrówka, zielona_mrówka, po prostu zielona, tudzież green, ewentualnie Green Ant (ale to na zagranicznych stronach jeśli w ogóle) itp itd.

Dane orientacyjne: Kobieta, z urodzenia i zakochania Gdańszczanka.

Co za mną?: Od maleńkości zawsze musiałam mieć jakieś zajęcie. Co prawda zaczęło się nie do końca udanie bo od tańca, którego jakoś nigdy nie czułam we krwi, więc dość szybko skończyłam. Potem był etap rozwoju bawiłam się rysunkiem i obrazem i to dość udanie. W szkole przez 3 lata wciągnęło mnie wyczynowe trenowanie siatkówki (młodzik pełną gębą byłam), ale dałam sobie z tym spokój na rzecz Straży Pożarnej. W tym czteroletnim etapie pewnie jest materiału na całe życie, w każdym razie byłam ratownikiem z psem w gdańskiej grupie. Na wykańczających studiach na politechnice pognało mnie do pracy w hospicjum (chyba dla przeciwwagi psychicznej). Rok przy łózkach pacjentów naprostował mnie skutecznie. Ostatecznie postanowiłam studiować informatykę, a w międzyczasie zupełnie rekreacyjnie teologię (gdzie skończyłam 3 lata, ale do magisterium trochę mi zabrakło). Potem prawie 6 lat spędziłam w zakonie.

Czym jest moje dziś?: Zawodowo pracuję w IT. Dodatkowo od kilkunastu lat prowadzę świetlicę dla dzieci. Czasem coś kręcę "w internetach". Jestem też dziewicą konsekrowaną. Od kilku lat pomagam w rekolekcjach ignacjańskich, ale też około jezuickich projektach. Dwa lata temu postanowiłam rozpocząć kolejne studia - tym razem psychologię. Od wielu lat pasjonuje mnie Porozumienie bez Przemocy.