Kolorowo się zrobiło. Do tego pięknie słonecznie....

Życie jest piękne, prawda? Szkoda, że brakuje mi ostatnio już sił do cieszenia tym wszystkim. Zbyt wiele tego, co muszę. Jeden niby drobiazg, drugi, trzeci, osiemnasty... A to wszystko bez większego znaczenia. Bo i tak nie jestem w stanie zrobić wszystkiego, co by trzeba. Cóż, nie umiem przegonić siebie samego. A sił, także tych psychicznych, coraz mniej. Ostatnich trzynaście lat zrobiło swoje. Zwłaszcza ostatnich sześć. A ostatni rok, to już całkiem makabra...

Cieszę się więc widokiem jesieni. Ale nie umiem już w nią wejść, dać się jej ogarnąć i odetchnąć pełną piersią...