Piękny ten przewidziany na dziś fragment Psalmu 19:

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Patrząc na dzieło można coś powiedzieć o jego twórcy. Patrząc na świat można coś powiedzieć o jego Stworzycielu. Dobrze to rozumiem. Czytam w tej księdze, równoległej do Tradycji i Pisma, właściwie od chwili, gdy moja wiara stała się moim osobistym wyborem (wcześniej, choć bardzo lubiłem góry, byłem za smarkaty by to dostrzec ;)). Owa lektura utwierdza mnie w przekonaniu, że Bóg jest mądry, wielki i pomysłowy. Odnajduję w tej księdze też Boga, który jest dobry. Nade wszystko jednak widzę, że Bóg kocha piękno. Nieraz surowe, ale piękno...