Szczęśliwy człowiek, który służy Panu i chodzi Jego drogami - czytam. Ano szczęśliwy.

Właściwie dlaczego? Gdy czytać dalej ten psalm (128) jest tam mowa o nagrodzie za taką postawę, jaką jest doczesna pomyślność. Ale od Księgi Hioba przyznaliśmy, że to niekoniecznie tak.... Zastanawiam się więc...

I myślę, że to szczęście to pokój, jaki daje prawe życie. Sumienie nie wyrzuca niczego poważnego, śpi się spokojnie. I jeszcze jedno: człowiek wie, że co by się nie stało, Bóg ma w piece i jakby co, przyjmie do siebie. To zabezpieczenie lepsze od miliona dolarów w banu i drugiego tyle w sejfie. Lepsze od najlepszych układów z moznymi tego świata. To jak płynięcie w łodzi z tym, który może uciszać burzę...