Nie gardź Bogiem

Piękny dziś psalm. Przyjdźcie, uwielbiajmy. Ale jest tam też przypomnienie dawnego grzechu. Grzechu ojców

«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Czytam wyjaśnienie:  Massa oznacza „wystawiać na próbę”, zaś Meriba – „kłócić się”.  To nawiązani do wydarzenia  czasów wyjścia Izraela z Egiptu, gdy lud żądał wody uznając, że Bóg po to wyprowadził ich na pustynię, żeby pomarli z pragnienia... A Mojżesz wydobył dla nich wodę ze skały... Nie wierzyli Bogu, choć widzieli wcześniej co dla nich zrobił. Przecież nie pokonałby wojsk faraona, gdyby chciał Izraela wyniszczyć... Twarde serca mieli, nieskore do rozumienia umysły.

Sęk w tym, że my nieraz też. Też widzimy cuda. I co, co Bogu chcą wierzyć - wierzą. Którzy nie chcą - nie wierzą. Ot, powtarzający się co roku cud z krwią św. Januarego, jeśli już trzeba mówić o cudach. Cuda eucharystyczne, wszystkie cuda uzdrowień związanych z beatyfikacjami czy kanonizacjami...

Cud eucharystyczny... O którymś z niedawnych, bodaj tym z Legnicy, ktoś mieniący się naukowcem pisał, że takie rzeczy się zdarzają, że to jakiś grzyb na pewno, że to jeszcze coś tam, a głupi myślą, że to ciało Chrystusa. Sęk w tym, że tego nie badał... Naukowiec wiedział, bo wiedział. Bez badania. Bo to niemożliwe, żeby był cud, więc bez badania jak jest faktycznie znalazło się wytłumaczenie...

My, ludzie, mamy tendencję do zapominania o to, co było dla nas dobre, korzystne. Za to jeśli coś nie poszło po naszej myśli, nie raz pamiętamy Bogu latami...Twarde serca....