Dawniej w dużej mierze trudno było mi się identyfikować z autorami Psalmów. Zwłaszcza gdy się skarżyli. Dziś...

Z Psalmu 5:
Ty nie jesteś Bogiem,
któremu miła nieprawość,
zły nie może przebywać u Ciebie,
nie ostoją się przed Tobą nieprawi.
(...)

Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.

To słowa pocieszenia na chwile, kiedy jest trudno. Gdy wydaje się, że tych nieprawych wokół nas tak wielu. A gdy spojrzeć szerzej, na cały świat.... Na bogaczy, którym bogactwa nigdy dość i dla jego pomnożenia potrafią bez litości uciskać biednych. Na despotów, którzy nie cofną się nawet przed rozlewem krwi, byle spełnić swoje zamiary...

Nie, to nie jest Bogu miłe. On nie stoi po stronie takich ludzi. Pozostaje tylko pytanie: a ja? Kim jestem? Czy nie jest tak, że ktoś płacze z powodu ucisku i nieprawości, jaką ja mu zgotowałem?