Który to już raz? Nie wiem. Ale pierwszy po pandemicznej przerwie.

Pogoda dopisała, ludzi sporo. Co mówili biskupi w w swoich wystąpieniach - można przeczytać. Choćby na Wiara.pl. Atmosfera...

Zastanawiam się od lat co przyciąga tylu mężczyzn do Piekar (Śląskich). Tradycja? Pewnie też. Ale widzę jak wielu pcha się do bazyliki, żeby choć na chwilę modlić się przed cudownym obrazem. Widzę jak się spowiadają, nawet już po Mszy. Widzę rzesze do Komunii, widzą też tego czy owego klęczącego na Rajskim Placu... Nie, to nie tylko tradycja.

Fajnie, gdy razem trzy pokolenia mężczyzn. Czasami córka, czasami dorosłe kobiety.... Z mężami. Ale zasadniczo mężczyźni. I to w atmosferze rodzinnego święta. Policjanci kierujący ruchem też odświętni. Wiadomo, tyle ludzi, znajdą się i jacyś kieszonkowcy, może czasem i co innego, ale  zasadniczo spokojnie. Nikt się bijatyk nie spodziewa.

Za to chyba coraz więcej pielgrzymów na rowerach. Bo to i w pewnym wieku prościej i łatwiej, gdy się zabiera gromadkę dzieci. Prawdziwa rewia różnorakich modeli. Nowszych starszych. Nie wiem, może dlatego tyle widziałem, bo jak zwykle - gdy nie mam żadnej funkcji - siadłem na obrzeżach, gdzie miejsca więcej, więc i rowerzystów, którzy muszą gdzieś postawić rowery... Sam zresztą tym razem na rowerze przyjechałem.

Zawsze też się kogoś spotka...Niektórych głównie tam, bo przecież tak nie ma okazji się spotkać.... Dziennikarzy też. Kolegę nawet dopadła telewizja :)

Kiedy wokół Kościoła sporo czarnych chmur takie spotkania napawają nadzieją. Pokazują zwyczajną, prostą wiarę. I zwyczajną do Boga i Maryi miłość. Jakżeż to inny obraz od tego, który widać w często krytykujących Kościół (czyli kogo? nas też? a za co?) mediach...

Warto przychodzić, warto przyjeżdżać. Nic wielkiego. Ale ta atmosfera święta wiary.... Taka bez zadęcia i nadęcia przy tym, ale prosta, męska, zwyczajna. Jednorazowe...