... a jeszcze dziwniejsze ludzkie jego widzenie i jego w nim wybory.

Byłem na rekolekcjach. Dla nadzwyczajnych szafarzy Komunii. Wziąłem ze sobą gitarę. I zagrałem na trzech mszach. Usłyszałem za to mnóstwo podziękowań. Drobiazg, nic takiego. A jednak...

Od wielu lat swoje życie poświęcam pracy na Wierze. I słyszę głównie pretensje. Owszem, podziękowania też się zdarzają. Ale pretensje znacznie częściej. Tak, wiem, rozumiem, że ludzie chwytają za telefon czy zaczynają pisać listy czy maile wtedy gdy coś ich wkurzy. Ale to zderzenie podziękowań za drobiazg i pretensji za to, czemu naprawdę muszę poświęcać mnóstwo czasu jest jednak dla mnie zaskakujące...

Dziwny jest jednak ten świat...