Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją (Łk 1,50)
Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich (Łk 1,51)
Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim (Łk 1,46-47)
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia (Łk 1,48)
Gdyż wielki rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte (Łk 1,49)
