Yom Kippur rozpoczyna się dosłownie 10 dni po Nowym Roku, czyli Rosh Hashanah. Jest to najświętszy dzień ze świętych dni. W ten dzień, żydzi wierzą, że Bóg decyduje o tym jak będzie wyglądało życie każdego człowieka przez następny rok. Tak jak pisałam ostatnio, według wierzeń, Bóg otwiera świętą księgę, patrzy na to co się wydarzyło przez te 10 dni trwania Rosh Hashanah i dzisiaj właśnie decyduje o przyszłości (jest to też powszechnie znane jako dzień sądu). Dlatego, tak ważne dla nich jest to, żeby się do tego dobrze przygotować. Czyli wybaczyć tym, którzy wyrządzili im jakąkolwiek krzywdę, ale też samemu prosić o wybaczenie swoich win (nawet nieumyślnie spowodowanych).

 

Yom Kippur jest dniem postu. Ale takiego wiecie... postu z prawdziwego zdarzenia. Przez 25 godzin, nie mogą nic jeść ani pić. Wyjątkiem są kobiety w ciąży, kobiety w połogu, dzieci przed Bar and Bat Mitzvah (będę o tym pisała, ale chodzi głównie o osiągnięcie pewnego wieku, kiedy jest się w pełni dojrzałym), oraz osoby schorowane. Post zaczyna się po zachodzie słońce i trwa aż do momentu kiedy słońce znów zajdzie następnego dnia. Z moich obserwacji wynika, że ostatni posiłek starają się zjeść jak najbardziej sycący, czyli pełnoziarniste produkty, np. makaron lub ryż. 

Oprócz postu w jedzeniu lub piciu, nie mogą: brać ciepłych, relaksujących kąpieli, tylko na szybko zimną wodą mogą się umyć; nie mogą uprawiać seksu, spryskiwać się perfumami lub smarować kremami, nosić nic zrobionego ze skóry. Oprócz tego muszą przestrzegać zasad shabbat`u, czyli nie włączać nic elektrycznego (wszystkie światła są ustawione albo na czujniki albo na konkretną godzinę), oglądać telewizji, słuchać radia, gotować (ale o tym też Wam opowiem ;)) 

Wieczorem, idą do synagogi i odmawiają specjalne modlitwy, przygotowane specjalnie na tę okazję. Główna modlitwa rozpoczynająca celebrację nazywa się Kol Nidre, jest śpiewana w języku aramejskim, a jej słowa brzmią mniej więcej tak: 

     "Wszystkie śluby i przysięgi, obiecywanie i obowiązki, wyrzeczenia i odpowiedzi, które składamy w ten Yom Kippur, aż do następnego- niech przybędzie do nas w pokoju- wycofujemy się. Bądźmy z nich rozgrzeszeni, uwolnieni, niech wszystkie staną się nieważne i nie mają żadnego skutku. Niech te śluby nie będą ślubami, niech przysięgi nie będą przysięgami, niech odpowiedzi nie będą odpowiedziami" (tłum. własne)

W ten sam wieczór czytana jest historia proroka Jonasza ze Starego Testamentu. Prorok Jonasz usłyszał głos Pana, który nakazał mu iść do miasta zwanego Niniwa i wzywać ludzi do nawrócenia albo zostaną ukarani. Jonasz odmówił Bogu i zaczął uciekać. Uciekł do morza, ale został złapany przez sztorm. Jonasz wiedział, że Bóg jest na niego zły i dlatego zesłał na niego tą klęskę. Poprosił więc żeglarzy, żeby wyrzucili go za burtę i sztorm się skończy. Tak też się stało. Ale nadpłynęła wielka ryba, która połknęła Jonasza. W jej wnętrznościach, Jonasz modlił się do Boga o przebaczenie. Po trzech dniach, ryba wypluła go na brzeg Niniwy. Jonasz nie chciał, żeby mieszkańcy Niniwy zostali ocaleni, ale mimo wszystko przekazał im wiadomość od Boga i zaczęli żałować. Kiedy Jonasz siadł w słońcu, Bóg sprawił, że wyrosło ogromne drzewo, które miało ochronić Jonasza przed gorącym słońcem. Wtedy przyszedł robak i zniszczył to drzewo. Jonasz zapytał więc Boga: 'Jak możesz nie mieć litości dla tego drzewa?". Bóg mu odpowiedział: " Mam mieć litość nad drzewem, a nie nad całą krainą ludzi?" Historia ta, przypomina nam, jak Bóg jest skłonny wybaczyć i nawet ocalić człowieka jeśli ten szczerze i do końca żałuje. 

Następnego dnia kiedy słońce zaczyna znikać za horyzontem , a bramy nieba się zamykać, żydzi odmawiają kolejną modlitwę- Neilah, która jest najświętszą z modlitw, a później da się słyszeć dźwięk z shofar (barani róg). Yom Kippur dobiega końca. Ludzie udają się do swoich domów by zjeść pierwszy posiłek po poście i przygotować się do następnych celebracji, które już za cztery dni się zaczną i nazywają się Sukkot. 

 

Ciekawostka: według tradycji, dzień przed Yom Kippur, żydzi biorą kurczaka za głowę i kręcą nim dookoła, odmawiając przy tym specjalne modlitwy. Ceremonia ta nazywana jest Kapparah i pochodzi z bardzo odległych czasów. Ludzie wierzyli wtedy, że ich grzechy zostaną przekazane na ptaka i tak samo kara, która miała ich spotkać. W dzisiejszych czasach, ludzie robią takie rzeczy za pomocą pieniędzy, a później przekazują je na cel charytatywny.