Nie oszczędził Ci Ojciec

ciemności nocy

ani chłodu betlejemskiej groty

Nie oszczędził

twardego posłania

i surowości życia na tej ziemi

Nie wytracił potężnym ramieniem Wszechmogącej Ręki

czyhających na życie Dziecięcia

Lecz pozwolił byś stał się Światłem w ciemności:

ludzkiej biedy, udręk, złości,

grzechu odrzucenia Boga

Obdarował Cię Ojciec czułością Twej Matki

troskliwą opieką świętego Józefa

Miłość Boga płaczącego w żłóbku

woła wciąż o miłość człowieka!

W prostych słowach

i zwyczajnych gestach

w drobnych czynach

wzajemnej dobroci

w ufnej modlitwie

 -jak płomień oliwnej lampki-

wznoszonej do nieba ...

W Twoim dziecięctwie

naucz nas Panie pokory

i daj moc do

stawania się Dziećmi Bożymi

Pozwól Panie

wraz z Tobą co dnia rodzić się

do nowego życia w Bogu

w bólach rodzenia i radości

darowanej na powrót wolności

z okruchu Hostii w sercu

Pozwól Panie

jak układy planet i komety na niebie

jaśnieć światłem odbitym od Ciebie,

by wskazywać drogę

zagubionym w mrokach świata

Jak światła pochodni w mroźną noc

rozprosz ciemności wiary

zmierzających na Pasterkę

na jeden krok

I obdarz największym z darów -

darem Miłości