Aniele Boży, stróżu mój

nie tylko przy mnie stój,

lecz ochroń mnie przed złem

tym wewnątrz i na zewnątrz mnie

Gdy śpię

swoimi skrzydłami otul mnie

Rankiem

swym tchnieniem obudź mnie

rozprosz poranne mgły zwątpienia

Za dnia

pomóż iść wraz z Tobą ku Bogu

i usuń spod stóp kamienie duchowej udręki

(tak zwiewnie, z lekkością kroczysz śmiało ku Światłu

ja – w swoim ludzkim bycie - każdy krok ku Niemu okupuje cierpieniem)

Kiedy ogarnie mnie trwoga

i schronię się w cieniu

pod janowcem

gdy położę się i usnę w drodze

przez pustynię ludzkich serc

zmęczona ludzką złością

trąć mnie w bok i przypomnij

że na tej drodze, co dnia,

trzeba karmić się Ciałem Chrystusa

Wieczorem

daj obudzić w sobie wdzięczność

do Boga za każdy dzień Jego dobroci!

I weź mnie czasem za rękę

z Tobą raźniej podążać ku wieczności...