Na wybiegach świata

w blasku fleszy błyszczą

upiększone dłońmi chirurgów ciała

-modeli i modelek-

silikonowe piękności

laleczki: Barbie i Ken

w ludzkiej odsłonie

 

Małe miss

od młodości uczone,

że na miłość zasługują jedynie zwycięzcy

dla chwil próżności

poświęcają wiele

W imię czego?

By na chwilę poczuć się małą księżniczką,

a może królową świata?

Odarto je z niewinności

z prostoty bycia dzieckiem

tak do zatraty samych siebie

nawet życia w nastoletnim wieku

za cenę niespełnionych marzeń o szczęściu

 

W innych konkursach panie i panowie stylizują swoje ciała

na wzór jaszczurki, węża lub innego gada

wydając krocie za spełnienie swych szalonych dążeń

 

Kim staje się człowiek bez Boga?

Kawałkiem plastiku pozbawionym duszy?

Zwierzęciem pełzającym w prochu ziemi?

Można żyć wynaturzonym, nieprawdziwym życiem

-tak do końca, do szaleństwa, do śmierci-

pogrążyć się w fałszu świata

za górę złota wyrzec się swego człowieczeństwa  

 

O ileż piękniejsze jest wyrzekanie się siebie w drodze do Boga

by w Nim ukryć wszystkie swoje braki

w naśladowaniu Chrystusa

stawać się podobnym do Niego

by jaśnieć pięknem umysłu i serca

i swym wnętrzem pokryć niedostatki ciała

być szczęśliwym w sercu zamieszkałym przez Boga

W Nim przekraczać miarę człowieczeństwa

Duchem sięgać wieczności!