Modlitwa, która napisałam cztery lata temu w roku, który obfitował w doświadczenie krzyża. Dziś bardzo się z nią utożsamiam, ponieważ znów dotykam w swoim życiu krzyża i znów mozolnie muszę budować moją ufność do Pana, całkowicie oddając siebie Jego Woli. Czy z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że Bóg rozwiązał minione sprawy, wysłuchał modlitw, przyszedł z pomocą? Był przy mnie we wszystkim, także w tym, co bolało i wspierał mnie swoją Łaską. Z czasem z tego cierpienia zrodziły się moje teksty, modlitwy, refleksje. A więc coś musiało umrzeć, aby zrodziło się nowe. Może kiedyś Bóg da mi poznać dobry owoc zrodzony z choroby córki? Na razie jeszcze tego nie dostrzegam, ale ufam, że nadejdzie ten dzień, kiedy Bóg nasz dzisiejszy ból przemieni w radość.

Mój Jezu,

Panie i Zbawicielu

Wierzę w Ciebie

Ufam Tobie

Wielbię Ciebie

Kocham Cię nade wszystko

 

Gdy pouczasz mnie o grzechu,

ukazując nikczemność mych czynów,

by przywrócić mi wolność

- czuję wstyd i zażenowanie

Zawierzam Twojemu Słowu,

Kocham Cię nade wszystko

 

Gdy wprawną ręką chirurga operujesz me serce,

by wolne pozostało od grzesznych przywiązań

– ono boli i krwawi

Kocham Cię nade wszystko

 

Gdy przestaję rozumieć Twoje Słowo

- to, co proste, czynię pogmatwanym

Ufam, że wszystko mi wyjaśnisz

Kocham Cię nade wszystko

 

Gdy każesz mi iść w nieznane,

bez żadnych zabezpieczeń wypłynąć na głębię

- lękam się

Mam nadzieję w Tobie nade wszystko

 

Gdy w życiu nie odnoszę sukcesów,

a synowie ciemności są sprytniejsi ode mnie,

gdy wydaje się, że wszystko stracone

i w ciemności życia nie widzę już drogi

- tracę nadzieję

Ufam Ci nade wszystko

 

Gdy pozwalasz na chorobę mej córki,

i co krok upadamy pod ciężarem krzyża,

gdy po ludzku nie ma ratunku na jej wyzdrowienie

- słabnę w modlitwie nieustannie zanoszonej do Ciebie

Wielbię Cię w jej chorobie mimo wszystko

Ufam w wypełnienie Twych obietnic

Mam nadzieję w Tobie nade wszystko

 

Gdy w codzienności życia rodzinnego,

wciąż potykam się o własny grzech

Gdy przebywanie „z ludźmi” i „dla ludzi”

staje się ciężarem ponad moje siły

- chowam się w kokonie własnych zranień

Mam nadzieję w Tobie nade wszystko

 

Gdy życie przeraża,

serce oskarża,

a Ty odbierasz mi Tego,

który był mi pomocą w mojej drodze do Ciebie

- wylewam całe morze łez

Tulę się do Twego Najświętszego Serca mimo wszystko

Ufam, że Twe Serce będąc większe od mojego serca

pomieści cały mój ból!

Kocham Cię Jezu nade wszystko!

 

Mój Jezu,

Ofiaruję Ci wszystko kim jestem

moją duszę i ciało

wolę, rozum i serce

ofiaruję Ci wszystkich tych, których kocham,

i tych, których kochać jeszcze nie potrafię

ofiaruję ci wszystkie moje z nimi relacje

Jezu, krusz to, co zbudowałam bez Ciebie

i buduj we mnie od nowa

oczyszczaj, uzdrawiaj i uświęcaj

uzdolnij moje serce do kochania, mimo wszystko

i spraw bym wraz z Tobą

budowała królestwo Twoje

nade wszystko w sercu

i mimo wszystko w świecie. Amen