Poezja

Archiwum


  • Tylko Twe miłosierdzie może nas uratować

    Tylko Twe miłosierdzie może nas uratować


  • Boże, czasami marze o życiu,

    Boże, czasami marze o życiu, w którym nie byłabym związana tysiącem obowiązków. O życiu, w którym jest miejsce na rozmowę, spotkanie, na zabawę. Marze o życiu, w którym nie liczy się co kto ma, lecz jaki jest dla drugich. Marze o życiu, w którym nie jest się zależnym od konwencji, lecz kieruje się sercem. O ile bardziej ludzkim byłoby życie, w którym wszyscy mają znaczenie, mężczyzna, kobieta i dziecko. Marze o życiu, w którym nie jest wstydem okazać słabość, potrzebować pomocy. Wyobrażam sobie, jak mogło by być, gdybyśmy nie zamienili prawdziwego pokoju, na chwilowe zadowolenie. Gdybyśmy nie szukali rzeczy, których w ogóle nie potrzebujemy. Marze o życiu, kiedy ludzie naucza odkrywać się szczęście. Boże jakże dziękuje za wszystkich ludzi, którzy pomagają mi odkrywać, co oznacza prawdziwe życie. Jakże dziękuje, tobie Boże, że tu i teraz możliwe jest życie w pełni, gdyż Ty nim nas obdarowujesz. Na podstawie wiersza Antje Naegeli " Heile unser Leben"- Uzdrów nasze życie


  • Dziękuje Ci Boże, za to co piękne

    Jeszcze nie jestem gotowa, aby dziękować za cierpienie i ból w moim życiu. Brak mi zaufania, Niedostaje wiary, by wierzyć, ze Ty dopuszczasz cierpienie, aby z nas wydobyć to, co najszlachetniejsze. Wierze, ze nadejdzie taki dzień, Kiedy będę dziękować za wszystko, co spotyka mnie w życiu


  • Chce być otwarta na innych...

    Ciągle na nowo doświadczam, że moja wiara załamuje się na moich oczekiwaniach. Ludzka miara chce mierzyć Bożą miłość. Często wycofuje się kiedy zbyt długo pozostaje mi zostać w ciemności. Boże, mój Boże, wyprowadź mnie z ciasnoty moich oczekiwań w bezkresną nadzieję. Który przyjmujesz z radością i nie oceniasz


  • Dokąd mam uciec jak nie pod Twój krzyż?

    Niezgoda, na prawidła rządzące tym światem, strasznie boli. Człowiek jest rozrywany egzystencjalnym bólem. Pyta o sens. Pyta czy warto się starać. Uczennica, dziecko- prawdziwy klejnot wrażliwości, chora na anoreksje- nie wytrzymała zderzenia swojego szlachetnego wyobrażenia o świecie i relacjach międzyludzkich z rzeczywistością. Pytam jak pomoc? Modlitwa, czy to wystarczy?


  • Doświadczenie nauczyło cię, ze słońce powraca...

    Ten wiersz bardzo trafnie opisuje mój obecny stan. Jak dobrze, że są osoby, które pomagają nam przetrwać kolejną noc ciemności w życiu. Gdzie nie spojrzysz, noc. Spojrzysz za siebie ciemność. Spojrzysz przed siebie, nic tylko ciemność. Otrzymujesz sygnały miłości, ale im nie ufasz. Doświadczenie nauczyło cię, ze słońce powraca, a mimo to, stoisz z pustymi rękoma i nie wierzysz w lepsze jutro. Nie wierzysz w Boga, mimo, że Go spotkałaś. Podaj mi rękę. Chce milcząco być przy tobie i z tobą zaczekać aż minie noc."

Ostatnio dodane

Polecam

Bądź na bieżąco