„ Ja , proszę panią, odpowiedziałam sobie na to pytanie w Wielki Piątek, i wiem, że poprosiłabym pana Jezusa, aby dał mi siłę i odwagę, aby iść z Nim aż pod krzyż.” Dziękuję Panie Boże za ten piękny dar! Doświadczyłam dzisiaj pięknego świadectwa wiary. Pracuje jako katechetka i w ostatnim czasie często pytałam siebie, czy Ewangelia jest dzisiaj w stanie dotrzeć do dzieci i młodzieży. Często miewam wrażenie ze mowie do ściany, ze stoi przede mną mur nie do pokonania. Dzisiaj usłyszałam słowa które są dla mnie najpiękniejszą i najbardziej wartościową nagroda, która rozwiała moje wątpliwości i dała siłę i motywację do dalszej pracy. Uczennica kl. VI zapytała mnie, czy gdybym żyła w czasie Pana Jezusa, czy miałabym odwagę iść z nim aż pod krzyż? Zapytała, czy zadałam sobie to pytanie? Tak się składa ze w tym roku miałam wyjątkowo trudny czas Wielkiego postu i nieraz pytałam siebie, czy poszłabym konsekwentnie pod krzyż, czy uciekłabym, czy tez przyglądałabym się wszystkiemu z ukrycia a może włączyłabym się w tłum i krzyczała „ Ukrzyżuj Go!”? Po mojej wypowiedzi usłyszałam od Agaty słowa: „ Ja , proszę panią, odpowiedziałam sobie na to pytanie w Wielki Piątek, i wiem, że poprosiłabym pana Jezusa, aby dał mi siłę i odwagę, aby iść z Nim aż pod krzyż.” Dziękuję Panie Boże za ten piękny dar!