Boże, czasami marze o życiu, w którym nie byłabym związana tysiącem obowiązków. O życiu, w którym jest miejsce na rozmowę, spotkanie, na zabawę. Marze o życiu, w którym nie liczy się co kto ma, lecz jaki jest dla drugich. Marze o życiu, w którym nie jest się zależnym od konwencji, lecz kieruje się sercem. O ile bardziej ludzkim byłoby życie, w którym wszyscy mają znaczenie, mężczyzna, kobieta i dziecko. Marze o życiu, w którym nie jest wstydem okazać słabość, potrzebować pomocy. Wyobrażam sobie, jak mogło by być, gdybyśmy nie zamienili prawdziwego pokoju, na chwilowe zadowolenie. Gdybyśmy nie szukali rzeczy, których w ogóle nie potrzebujemy. Marze o życiu, kiedy ludzie naucza odkrywać się szczęście. Boże jakże dziękuje za wszystkich ludzi, którzy pomagają mi odkrywać, co oznacza prawdziwe życie. Jakże dziękuje, tobie Boże, że tu i teraz możliwe jest życie w pełni, gdyż Ty nim nas obdarowujesz. Na podstawie wiersza Antje Naegeli " Heile unser Leben"- Uzdrów nasze życie