Jeszcze nie jestem gotowa, aby dziękować za cierpienie i ból w moim życiu. Brak mi zaufania, Niedostaje wiary, by wierzyć, ze Ty dopuszczasz cierpienie, aby z nas wydobyć to, co najszlachetniejsze. Wierze, ze nadejdzie taki dzień, Kiedy będę dziękować za wszystko, co spotyka mnie w życiu

Dziękuje

 

Ile wdzięczności czuje w sobie!

Posiadła mnie jak nieoczekiwany gość.

Mój Boże!

Wielbię cię, za dar wdzięcznego serca.

Jakże często jestem zamknięta na radość z małych rzeczy.

Jakże często jestem ślepa na delikatne znaki Twej obecności.

 

Dziękuje Ci Boże, za to co piękne w moim życiu,

I doświadczam, ze wdzięczność uwalnia.

 

Nie wiem, czy jeszcze kiedyś odczuje taka wdzięczność,

Nie chce jednak rozdzierać mojego serca,

Zatrącając się w wirze oczekiwań,

Lecz chce być otwarta na nowe,

Być może zupełnie inne bogactwo...

 

Jeszcze nie jestem gotowa,

aby dziękować za cierpienie i ból w moim życiu.

Brak mi  zaufania,          

Niedostaje wiary, by wierzyć, ze Ty dopuszczasz cierpienie,

 aby z nas wydobyć to, co najszlachetniejsze.

Wierze, ze nadejdzie taki dzień,

Kiedy będę dziękować za wszystko, co spotyka mnie w życiu

 

W oparciu o wiersz Antje Naedgeli „ Ich danke Dir”