Tylko Twe miłosierdzie może nas uratować

Tylko Twe miłosierdzie może nas uratować

 

Przechodzimy obojętnie obok ludzi.

Depczemy kwiaty pod naszymi stopami.

 Ślepe są nasze oczy na cuda napotkane przy drodze.

Nasze uszy przyzwyczajone do hałasu

 nie słyszą szumu drzew.

Zapomnieliśmy o leczącej sile ciszy.

Zamknięci jesteśmy na gwiaździste niebo,

A wschód słońca przesypiamy.

Kto  jeszcze czyta zapiski Stworzyciela

pozostawione w otaczającym nas świecie?

Modlimy się do metalowych bożków i dziwi nas,

kiedy czujemy się bezdomni na tej ziemi.

O Boże,

Ku zagładzie idzie Twój człowiek,

na uczynionych przez siebie pustyniach.

Tylko Twe miłosierdzie może nas uratować