"Łatwo to wykazać widząc co się stało: ziemne bowiem stworzenia zamieniały się w wodne, a wodne na ląd wychodziły." (Mdr 19,19). Wielki Post to szczególny czas przygotowujący mnie do przeżycia największej uroczystości w Kościele katolickim – Paschy. Pascha to przejście ze śmierci do życia naszego Pana Jezusa Chrystusa. Kościół od Środy Popielcowej do Niedzieli Męki Pańskiej (Palmowej) stawia w centrum nawrócenie każdego człowieka. Zachęca do udziału w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali. Organizuje rekolekcje wielkopostne, prowadzi różne formy ewangelizacji…

Wielki Post, dla mnie chrześcijanina, to czas szczególny, to czas nawrócenia. Kościół ciągle wzywa: Nawróćcie się do Pana, Boga waszego!. Cóż oznacza to wezwanie? Przecież jestem wierzącym. W dzieciństwie otrzymałem sakrament chrztu świętego. Później byłem u „pierwszej spowiedzi i komunii”, przyjąłem sakrament bierzmowania - jestem więc nawróconym, jestem we Wspólnocie ludzi wierzących, jestem w Kościele ale…, czy życie moje o tym świadczy, czy jestem wierzącym dającym znaki wiary?

Od wieków trwa „wojna” o prawdę. Dzisiaj pod koniec 2023 roku w szczególny sposób jest to widoczne na naszym polskim podwórku. Podstawą szukania prawdy jest zawsze docierająca do człowieka informacja. Stąd różne środowiska chcące mieć władzę nad człowiekiem zawsze starały się przejąć monopol na informację. Niniejszy tekst jest moją próbą odpowiedzi na pytanie: czym ma kierować się chrześcijanin w poszukaniu prawdy i na jakich kryteriach ma opierać interpretację dostępnych informacji.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 1, 6-8. 19-28) Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jesteś? », on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: «Ja nie jestem Mesjaszem». Zapytali go: «Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?» Odrzekł: «Nie jestem». «Czy ty jesteś prorokiem?» Odparł: «Nie». Powiedzieli mu więc: «Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?» Powiedział: «Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz». A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. i zaczęli go pytać, mówiąc do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» Jan im tak odpowiedział: «Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała». Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu. Oto słowo Pańskie.

O Kościele mówimy, że stanowi zgromadzenie tych, których Słowo Boże zwołuje by tworzyli Lud Boży. Zgromadzenie utworzone z elementu ludzkiego i Boskiego staje się Ciałem Chrystusa. Jest sakramentem zbawienia, znakiem jedności Boga i ludzi w świecie. Kościół jest społecznością hierarchiczną i jednocześnie Mistycznym Ciałem Chrystusa. Jeśli jest również społecznością hierarchiczną, oznacza to, iż są ustanowieni odpowiedzialni za funkcjonowanie tej wspólnoty. Oni dostrzegają potrzeby wiernych jak i również mają obowiązek wskazywać sposoby przezwyciężania i zaradzania wszelkim kryzysom dotykającym Kościół.

Rozpoczął się miesiąc październik, czas modlitwy różańcowej. Kościół poprzez nabożeństwa różańcowe stara się przypomnieć, że Maryja zajmuje centralne miejsce w historii zbawienia wskazując na Syna Bożego. Znajduje się w sercu Kościoła, w tajemnicy Jezusa Chrystusa. Chrześcijanin, poprzez modlitwę różańcową zwraca się ku Maryi – Matki Jezusa. Przez Nią przyszło na ziemię zbawienie świata, przyszedł Jezus Chrystus. Zaczęło się od zwiastowania przez Bożego posłańca o poczęciu się w Niej Jezusa Chrystusa. Była to dla Maryi najwspanialsza lecz trudna do przyjęcia wiadomość.

„Wierzę w Kościół Chrystusowy” to hasło programu duszpasterskiego 2022/23. Tym razem, w odróżnieniu od lat ubiegłych, program był zaplanowany na jeden rok. Miał pomóc wiernym zrozumieć misję Kościoła w dzisiejszym świecie.

Przeczytałem niedawno opracowanie o. Jacka Salija OP opublikowane w portalu Opoka w dniu 25.04.2023r. zatytułowane „Konsumpcjonizm w Kościele. Na czym polega ten grzech?” ¹). W jego materiale zwróciłem uwagę na to, że dostrzega on wielu katolików porzucających dzisiaj praktyki religijne, albo nawet odchodzących od Kościoła do jakiejś innej religii, albo sekty, gdyż zrazili się do Kościoła postrzegając go jako instytucję usługową – instytucję świadczącą usługi religijne. Wskazuje przy tym na przyczyny takiego zachowania się tych ludzi. Pisze - natrafili na nieodpowiadających im księży, nie widzieli miejsca dla siebie w anonimowym tłumie niedzielnej mszy świętej, denerwował ich poziom kazań.

Karol Wojtyła urodził się w 1920 r. w Wadowicach. Wyświęcony na kapłana w Krakowie, kontynuował studia teologiczne w Rzymie. Po powrocie do kraju pełnił różne obowiązki duszpasterskie i akademickie. Mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej, w roku 1964 został jej arcybiskupem metropolitą. Uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II. 16 października 1978 r. wybrany na papieża, przyjął imię Jana Pawła II. Jako gorliwy pasterz otaczał szczególną troską przede wszystkim rodziny, młodzież i ludzi chorych. Odbył liczne podróże apostolskie do najdalszych zakątków świata. Szczególnym owocem jego spuścizny duchowej są m.in. bogate magisterium, promulgacja Katechizmu Kościoła Katolickiego, Kodeksu Prawa Kanonicznego Kościoła łacińskiego i Kościołów wschodnich. Zmarł w Rzymie 2 kwietnia 2005 r., w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego (II Niedziela Wielkanocna). Kanonizowany 27 kwietnia 2014 roku.

Po co przeżywam Wielki Post? Czym jest dla mnie Pascha – przejście naszego Pana Jezusa Chrystusa ze śmierci do życia? Po co Jezus cierpiał i umarł by zmartwychwstać? Oto próba mojej odpowiedzi na postawione powyżej pytania.