W ksiedze Syracha Madrość Boga mówi o sobie:

Wyszłam z ust Najwyższego i niby mgła okryłam ziemię. (Syr 24, 3)

Na falach morza, na ziemi całej, w każdym ludzie i narodzie zdobyłam panowanie. Pomiędzy nimi wszystkimi szukałam miejsca, by spocząć - szukałam w czyim dziedzictwie mam się zatrzymać. (Syr 24, 6-7)

 

A więc nie tylko rozpoznać mądrość Boga, jakąś z jej niezliczonych prawd, które Bóg nam w życiu i swoim Słowie objawia, ale do niej potem przylgnąć – odważnie, świadomie i wytrwale - żeby nie rozpłynęła się, jak mgła, gdy tylko przestaniemy ją słyszeć, widzieć czy czuć...

Wyciszyć się i przylgnąć do niej na tak długo, aż znajdzie w nas swoje miejsce i dziedzictwo, w którym może się zatrzymać, zakorzenić i wydawać owoce.

Pozwolić jej zdobyć nad nami panowanie. Nas oczyścić i uzdrowić.