On zaś nakazuje nam, żebyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali jedni drugich, tak jak On nam polecił. Każdy, kto słucha Jego nakazów, trwa w Bogu, a Bóg w nim. To zaś, że On przebywa w nas, poznajemy po działaniu Ducha, którego nam dał. (1 J 3, 23-24)

 

Czy moźna nam nakazać lub polecić wierzyć i kochać? Czy to wystarczy, zebyśmy tego chcieli i to potrafili – nawet jeśli mówi to nam sam Bóg?

Myślę, że nie.

Myślę, że Bóg może nam jednak polecić pracować nad tym, aby zdolność do tych duchowych aktywności w sobie obudzić, rozwijać i podtrzymywać – wiedząc, że je posiadamy, uznając, że życie według nich jest naszym ludzkim powołaniem oraz rozpoznając, że spełnianie tego powołania jest uszczęśliwiające. Bo coraz bardziej jednoczy nas z Nim, z ludźmi, ze wszystkim, co stworzył.

Dla mnie to powrót do domu - tego w sobie i tego w Bogu.
Dziękuję, Jezu.