Pan jest dobry i prawy, bo wskazuje drogę grzesznikom, prowadzi pokornych drogą sprawiedliwości i uczy ubogich swojej drogi. (Ps 25, 8-9)

 

Ten fragment mówi mi, w jaki sposób objawia się Jego współczująca i zbawienna miłosć do nas, ta sama, z którą Jezus Chrystus, zstąpił na ziemię i zamieszkał pośród nas, a więc ta, którą przynosi nam w darze Boże Narodzenie...

Dowiaduję się z niego też, że tylko wtedy umiemy ją dostrzec i przyjąć, gdy jesteśmy Jego uczniami - stworzeniami świadomymi swojej niedoskonalości i grzeszności, starającymi się je pomniejszyć, lecz przy tym uczciwie rozpoznającymi, że nie potrafią tego w pełni o własnych siłach, będącymi też ubogimi, bo w ich życiu i wnętrzu jest dosyć „wolnego“ miejsca dla Najwiekszęgo Nauczyciela i Jego nauki, jest ciagłe żywe pragnienie i oczekiwanie jej.

A potrafimy to wszystko, tylko wtedy, gdy kochamy Jego wolę.