Wy Mi jednak nie wierzycie, bo nie należycie do moich owiec. Moje owce słuchają mojego głosu. Ja je znam i one idą za Mną. Ja daję im życie wieczne; dlatego nigdy nie zginą i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki (J 10, 26-28)

 

Co zrobić, żeby należec do owiec Jezusa i nigdy nie zginąć? Nieoczekiwanie nasunęła mi się odpowiedź: być pokornym, tak jak one.

Łagodność i bezbronność są ich naturą, a więc nie upośledzają ich i nie upokarzają, nie powodują też zagubienia i ciagłego, paraliżującego ich życie lęku, bo – mają i znają swojego owczarza, słyszą jego głos i idą ufnie za nim. W swoim istnieniu są więc w naturalny sposób z nim złączone, a ich pewność przeżycia pochodzi przede wszyskim od niego.

Również nam daje pokora tę naturalną zdolność do złączenia się z Bogiem, podążania za Nim oraz ropoznawania i przyjmowania Jego darów. Mamy wtedy w sobie pokój, odwagę do rozwoju i siłę miłości, które od Niego pochodzą, a także świadomość nieskończoności naszego istnienia.

Pokora jest wynikającą z przyjęcia prawdy wiarą.