O, jak wielka jest Twoja dobroć, Panie; okazujesz ją tym, co się Ciebie boją, i tym, co u Ciebie szukają ratunku. Osłaniasz ich obecnością Twojego oblicza przed knowaniami ludzkimi, ukrywasz ich, jak pod dachem, przed jadem złych języków (Ps 31, 20-21)

Bądźcie dzielni, wszyscy, którzy pokładacie nadzieję w Panu, a on umocni wasze serca. (Ps 31, 24)

 

Potrzebujemy nieustannie tej osłony Boga - żebyśmy pomimo życiowych przeciwności i trudności mieli moc bycia i pozostania dobrymi. Pod tą osłoną nie dajemy się głęboko zranić, łatwiej opieramy się lękowi, pokusom, słabościom i złudzeniom, które tracą nad nami moc - robimy się do Niego podobni i idziemy pewniej Jego drogą, która staje się naszą.

Obecność Boga łączy nas z prawdą, z naszym własnym istnieniem, które potrafimy wtedy kochać. Jest więc dla nas czymś niezbędnym i naturalnym.

Przywołujmy ją tak długo, aż do niej przylgniemy.