"Po czym Bóg dodał: A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy"

(Rdz 9,12)

A więc nasza jedność z Bogiem, jedność wszystkich istot żywych z Nim jest też Jego jednością z nami ... A więc i On musi cierpieć, gdy zostaje ona przez niewierność którejś z nich zraniona...

My, ludzie jesteśmy jedynymi stworzeniami, które potrafią to zrobić: wyłamać się z jedności z Bogiem i "stwarzać" własny, oddalający nas od Niego "świat" - wewnątrz i wokół siebie, mniej lub bardziej świadomie. W ten sposób tracimy swoją wierność, a nasza wolna wola przestaje być dobrą wolą, bo niszczy i rani prawdę, a więc i życie. Nasze własne i innych.

Lecz na szczęście miłość Boża do nas, choć cierpiąca, pozostaje niezmienna i w postaci miłosierdzia umożliwia nam nawrócenie. I nie wydaje się ono być trudne: wystraczy tylko odkryć w sobie miłość do prawdy i poddać się tęsknocie za nią.

Wystarczy umieć razem z Nim cierpieć ...