Podczas moich kolejnych wędrówek po Piśmie Św, natrafiłem na 1 Księge Samuela, która to księga wchodzi w skład Starego testamentu. W rozdziale 8 przeczytałem o Samuelu, który panował nad swym ludem, rządził nim i kierował ludźmi w taki sposób, że ci byli z jego panowania zadowoleni.

Ponieważ jednak czas nieubłagalnie leci do przodu, Samuel dożył do sędziwego wieku, który utrudniał mu rządzenie swoim krajem. Ponieważ jednak miał dwóch synów, podzielił on swoje królestwo i kazał im w jego imieniu rządzić.

Niestety, młodzi ludzie nie posiadali umiejetności menadżerskich i zamiast sprawiedliwie panować nad swoimi poddanymi, wykorzystywali władzę dla własnych korzyści materialnych, poprzez przyjmowanie róznych łapówek oraz interpretowaniu prawa w taki sposób, by służy ono im dla pomnażania  własnych korzyści materilnych.

Taki sposób sprawowania władzy musiał w końcu skończyć sie buntem, gdyż poddani chłodno oceniając sytuację przewidywali, że kraj powoli stacza się do wielkiej przepaści. Samuel musiał więc działać inaczej, ustanawiając m.in. instytucję króla, która to dopiero miała spowodować utrzymaniu ładu i składu w kraju.

Czytając ten fragment od razu nasunęła mi sie analogia do współczesnych czasów. Czy więc świat się wogóle zmienił?

Na pewno. Przecież postęp we wszystkich dziedzinach życia spowodował to, że nasze życie stało sie lepsze, bezpieczniejsze, zdrowsze i wygodniejsze. Nie zmienily sie jednak ujemne przywary naszego życia, a mianowicie zazdrość, chęć bogacenia sie kosztem innych, krętactwo i wyzyskiwanie innych słabszych ludzi, którzy albo sa zbyt uczciwi, albo nie potrafią dostosowac się do realiów współczesnego zycia.

I pewnie te cechy ludzkie, będą dalej towarzyszyły następnym pokoleniom rodzaju ludzkiego. I dalej będziemy narzekać na pewnego rodzaju zachłanność, która pewnie nie jest mozliwa do wyeliminowania z naszego życia.