W końcu serce prawie gra tak jak głowa, do tej pory rozjechanie totalne, przyjaciółka powiedziała z czasem będzie ok, blizny zostaną ale z nimi idzie życ. Udało się. Dzieje się wiele na każdej płaszczyźnie. Pewne przestrzenie zamykam w sposób brutalny i wiem że z niektórymi osobami nigdy sie już nie spotkam, ale wielu ludzi można za to uchronić przed skaleczeniami i poranieniami. Inne sprawy też chcę zamknąć do końca bez żadnych furtek. Po otrzymaniu pewnej informacji stwierdzam że trzeba łączyc się z ludźmi, którzy nas w pełni zachwycają, dla których życie jest ważne, a nie tylko szukają utrzymanki i nie zapewniają bezpieczeństwa i komfortu na żadnej płaszczyźnie. I beznadzieja i nieuporządkowanie panuje na każdej płaszczyźnie: cielesnej, finansowej, domowej, ogrodowej, duchowej, rodzinnej. Nie warto się łudzić że będzie lepiej i fajniej jeżeli żyje się z kimś egoistycznym. Tak dawno nie śmiałam sie pełnią serca i twarzy. Spacerując wieczorem i patrząc na niebio, zachwycając sie Orionem, nie przypominają mi się chwile z ostatnich 15 lat, ale te sprzed 16-17, kiedy zachwyciłam sie przyjacielem (w tamtejszych czasach) z którym potrafiliśmy spacerować do 1-2 w nocy oglądając niebo a on mi pokazywał gwiazdozbiory, było pieknie i wesoło. Człowiek mimo wielu różnych niepowodzeń wesoły i radosny. Może właśnie warto walczyć o ludzi, którzy nas zachwycają i sa piękni w środku. Szkoda, że się spóźniłam, szkoda że dopiero po latach zrozumiałam sens zachwytu nad ludźmi. Ale idzie nowe, idzie wiosna, kwiaty zaczynają wychodzić, niedługo zrobi się kolorowo, ruszymy w góry zdobywać te prawdziwe szczyty, ale także na nowo postaram sie wejść na szczyt góry życia, aby na nowo nim sie zachwycić.
Którą wybrać, którą iść? <iframe title="YouTube video player" width="640" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/ojjO-5pQ_Rs" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
"Trzeba podkreślić ważność i ciężar pracy kobiet wewnątrz rodziny. Praca ta powinna być gruntownie dowartościowana. Trud każdej kobiety związany z wydaniem na świat dziecka, z jego pielęgnowaniem, karmieniem,wychowywaniem, zwłaszcza w pierwszych latach, jest tak wielki, że nie może mu dorównać żadna praca zawodowa" Jan Paweł II
<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/3XbfLU5rgiY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem: Na oddanie się mądrości, głupocie, wielkim ideałom i nihilizmowi, wierze w przyszłość i zwątpieniu. Każdy człowiek i każda społeczność przeżywa swoje chwile bohaterskiej chwały i szaleństwa zła; szlachetnej wielkości i podłej małości. Każdy człowiek i każde społeczeństwo przeżywa falę nowych zainteresowań, nowych mód i tendencji. A za jakiś czas, wszystko się odwraca. I wraca stare, by po czasie znów ludzie powrócili do tego, co zdążyli porzucić. To (prawie) nieuniknione. Jak pisze Kohelet: Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów, czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania, czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
Są cierpiętnicy, którzy siedzą na śmietnikach jak Hiob na kupie gnoju. Róznica między nimi a Hiobem polega na tym, że Hiob wiedział, że siedzi na gnoju, im natomiast się wydaje, że siedzą na złotym tronie. (hiob i inni)
W obecnej sytuacji przewrotność patrona dnia dzisiejszego:) Zarzucono mi ostatnio, że kogoś nienawidzę, ale były to osoby, które mnie nie znają. Nie znam takiego uczycia, takich emocji, które mogły by być nienawiścią. Odsuwam sie od osób, które w imię czegoś dobrego dla siebie, egocentrycznych zachcianek nie potrafią pracować nad sobą i niszczą wszystko wokół. Nie widzą też zła, które ciągną za sobą i którym wyrządzają zło niewinnym istotką, które zaskakują swoją odpowiedzialnością i dorosłością w swoich poglądach. I przewyższają tych dorosłych o całą galaktykę świetlną w swoim śwatopoglądzie. Zresztą mnie samą to zaskoczyło, ale z drugiej strony Pan Bóg odkrył tajemnicę serca dziecka i pokazał że dzieci są naszym odbiciem.
"Wolność jest darem Boga samego. Jest rzeczywistością, którą Bóg wszczepił w człowieka, stwarzając go na swój obraz i podobieństwo" Ks.Jerzy Popiełuszko
<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/H5is5LTSgEY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
