Cały Nowy Testament, Dobra Nowina, działania Boga powinny nas wprowadzać w niepowstrzymaną radość, oto, któż przeciw nam, jeśli Bóg z nami?  Możemy skupić się na cieszeniu się ze zmartwychwstania Chrystusa, z piękna natury, z cudów.  Mimo to, wciąż po głowie chodzi mi drugi aspekt tego wszystkiego: obrzydliwa ludzka natura.

Miłość Boga jest nieskończenie dobra, widać to w wielu fragmentach Biblii, najlepiej tutaj:

„Ale Pan mu powiedział: "O, nie! Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie!" Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka.” (Rz 4, 15)

Bóg mimo zabójstwa Abla, wziął w ochronę Kaina. Choć wymierzył mu karę, była to kara do udźwignięcia.  W innych miejscach Pan mówi:

„Moim planem jest dać ci dobrą przyszłość” (Jr 29, 11)

„Cieszyć się będę, wyświadczając im dobrodziejstwa, osadzę ich trwale w tej ziemi - z całego swego serca i z całej swej duszy.” (Jr 32, 40)

Co jest więc tak obrzydliwego?  Nasze zachowanie. Każdy nas grzech jest zdradą, jest odwróceniem się plecami do tej miłości, wyśmianie Boga. Czy wyobrażacie sobie żyć w małżeństwie, w którym mąż albo żona zdradza ciągle swoją drugą połówkę, ale po zdradzie przychodzi i znowu mówi, jak kocha swojego małżonka/małżonkę  i już nie będzie zdradzać?  Takie zachowanie jest po prostu obrzydliwe, ale cechuje każdego z nas. Bóg jednak nie jest naiwny, On po prostu tak doskonale kocha, że wciąż czeka na nas. Mimo wszystko, każdy grzech jest wielkim powodem do smutku.

/Szukający w Drodze