Pismo Święte zawiera wiele mądrości i wskazówek jak mamy żyć. Dzisiaj zerknąłem na Psalm, który jest śpiewany w kościele: PS 25.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,  
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, 
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. 

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, 
na swoją miłość, która trwa od wieków. 
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względy na dobrać Twe, Panie. 

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom. 
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich. 

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

 

Z jednej strony chcemy chodzić ścieżkami Boga, ale z drugiej często za usprawiedliwienie grzechu przyjmujemy stanowisko: „to prawo Boże jest zbyt trudne, aby go przestrzegać”.  Rezygnujemy z części prawa, z tej, która jest nam akurat niewygodna.  Nie ma sensu się rozwodzić nad konsekwencjami takiego myślenia, jest po prostu błędne, choć towarzyszy pewnie każdemu z nas.  Chciałbym jednak zestawić ten psalm z innym fragmentem Pisma:

„Kto z was udowodni Mi grzech? Jeżeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie?” (J 8, 46)

Słowa te wypowiedział Chrystus do Żydów.  Jezus był takim człowiekiem jak my (oczywiście i Bogiem), ale nie popełniał grzechów. To znaczy, że da się żyć czysto, dobrze. Da się kroczyć ścieżkami Pana. Zadajmy sobie pytanie, jak na nie wejść.

/Szukający w Drodze