Każdy ma w swoim życiu takie chwile, gdy czuje się opuszczony, samotny lub czegoś się boi. Na nasze troski i zmartwienia jednoznacznie odpowiada Jezus. On chce byśmy przyszli do Niego, już "od progu" woła do nas "witajcie!". Przyjmijmy więc jego zaproszenie.

"A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą»."

(Mt 28, 9-10)

---

W tym fragmencie Ewangelii czytamy o tym,jak Jezus wita Marię Magdalenę i Marię po zmartwychwstaniu, gdy te właśnie przekonały się o pustym grobie. Co jest szczególnego w tych słowach? Wyobraźmy sobie, że właśnie wchodzimy do domu, którego gospodarz krzyczy do nas od progu "witajcie!", czy nie poczujemy się wtedy miło?  Teraz, idąc dalej, pomyślimy, że nie widzieliśmy się długo z bliską osobą, a ta nagle staje przed nami i woła radośnie "witajcie".  Znaczenie tego słowa jest jeszcze większe, gdy okazuje się, iż w całym Nowym Testamencie aż do dnia zmartwychwstania pada ono tylko w negatywnym kontekście:

• "Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu Żydowski!» I policzkowali Go." (J 19, 3) 
• "Zdrajca zaś dał im taki znak: «Ten, którego pocałuję, to On; Jego pochwyćcie!». Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: «Witaj Rabbi!», i pocałował Go." (Mt 26, 48-49)
• "I zaczęli Go pozdrawiać: «Witaj, Królu Żydowski!»"  (Mk 15, 18)

Oto Chrystus słowu, które towarzyszyło Jego męce nadał całkiem nowe, radosne znaczenie.  Nie jest to już sytuacja wyśmiewania Boga ani nawet Jego zdrady. Jest to moment, kiedy zmartwychwstały Syn Boży uspokaja niewiasty. 

Przywitanie Jezusa i Jego zapewnienie, abyśmy się nie bali warto wziąć sobie do serca i wspomnieć szczególnie w chwilach, gdy jest nam smutno, ponuro. Są takie momenty, gdy już nie mamy pomysłu na swoje problemy, kłopoty, albo boimy się powziąć jakiejś decyzji, a oto Jezus nam mówi: "nie bójcie się!". Ile jest takich chwil, gdy mimo wszystko boimy się, czujemy opuszczeni? Może właśnie wtedy usłyszmy to wołanie Chrystusa.

Szukający w Drodze