Stałam w sklepie, pełnym dźwięków kolęd, radosnych dzwoneczków i biegających aniołków, gdy dostałam wiadomość.

Trzy miesiące towarzyszyliśmy modlitwą w cierpieniach Taty Ismy. Gdy napisała : Dzisiaj droga Taty na ziemi dobiegła końca, okazało się, że trudno znaleźć mi dobre słowa pocieszenia. Wszystkie wydały mi się banalne i niedostateczne. Może gdyby móc spojrzeć nie na komputerowy ekran, a w oczy, uścisnąć nie wirtualnie, a realnie, prawdziwie i serdecznie…

Z ufnością więc proszę Pana o słowa pocieszenia i miłości. On ma Słowa Życia.

 

Mader

mader.isma.kasia.aga@gmail.com