Mam w ręce broszurkę skierowaną do kandydatów do bierzmowania. 61 pytań, na które (przynajmniej w naszej parafii) młodzież ma znać odpowiedź, bo przyjdzie wizytator i może być egzamin. …Szczerze co myślę o tej pomocy?

 

Jestem załamana. Przykłady:

- Dlaczego Jezus Chrystus stał się człowiekiem i czego nauczał?

Jezus Chrystus przyszedł, aby głosić Królestwo Boże. Mówił o nim w przypowieściach. Kościół ustanowiony przez Jezusa Chrystusa jest początkiem tego Królestwa. Kościół otrzymał od Jezusa zadania religijne a nie polityczne.

 

No prawda, ale przecież nie to jest najważniejsze. Owszem wcześniej jest pytanie: Kto to jest Jezus Chrystus? I jest odpowiedź: Jest to odwieczny Syn Boży, który stał się człowiekiem i umarł na krzyżu oraz zmartwychwstał dla naszego dobra. I może należało nam tym poprzestać, a nie na siłę mnożyć pytania z mało precyzyjnymi odpowiedziami.

 

- Co ważnego dokonało się u stóp Góry Synaj?

Bóg zawarł z narodem żydowskim przymierze, to jest porozumienie. Głos Boga był tu decydujący.

Była debata i głos Boga był decydujący :(

 

- Co to jest grzech?

Jest cała poprawna odpowiedź, ale między zdaniami zagrzebało się i takie: Największym grzechem jest nienawiść i egoizm. …Dlaczego te grzechy uznano za największe?

 

Wystarczy. Nie chodzi o to, aby przeanalizować całą treść. Mnie martwi najpierw to, że pytania i odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd tych, którzy mając perspektywę możliwego egzaminu, będą precyzyjnie uczyć się tej treści. A także to, że z tej broszury nie poznają Jezusa, chociaż jest w niej odpowiedź na pytanie: Kto to jest Jezus Chrystus? Ośmielam się stwierdzić, że szkoda na tę książeczkę czasu. Nauczą się, ale czy SPOTKAJĄ Jezusa? Oni powinni pochylić się nad Pismem Świętym! Rozczytać się w Ewangelii.

 

Szczerze modlę się za tych, którzy są odpowiedzialni za młodzież, za nauczanie, aby nie bali się opowiedzieć o własnym doświadczeniu spotkania ze Zbawicielem. Aby nie bali się, że czegoś nie dopilnują, że może dopuszczą do sakramentu tych, którzy za mało wiedzą o swoim Kościele, o tym, w co mają wierzyć.

Wiem, że: (...) Rodzice, duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili (KPK Kan. 890). Ale na czym ma polegać właściwe przygotowanie?

Poza niebezpieczeństwem śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany i może odnowić przyrzeczenia chrzcielne (KPK Kan.889, par.2). Czy aby odnowić przyrzeczenia chrzcielne nie jest istotne, aby wyrzec się zła i wyznać wiarę w Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego i w to, co jest zawarte w Credo? Wierzę. W tych słowach jest podstawa i jednocześnie głębia. Na podprowadzeniu do wyznania wiary powinni skupić się.

 

Wiem, że tym, co decydują o przygotowaniach do bierzmowania, chodzi też o to, aby kandydaci do sakramentu znali swoją wiarę. Ale… jeśli młodzi ludzie uwierzą, że Jezus żyje, że Słowo Boże jest żywe, że Eucharystia jest życiem. Jeśli uznają, że COŚ w tym jest, że warto pójść tą drogą, to pójdą, a Jezus będzie szedł z nimi i będą ze sobą przebywać. Wtedy coraz głębiej będą wchodzić w naukę Kościoła. Pan ich do tego poprowadzi. A jeśli nie uwierzą Słowu, to wyuczenie się odpowiedzi na pytania z zasad wiary nic nie da.

 

Sakrament bierzmowania; który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili ( KPK Kan. 879).

Nie będą świadkami martwej dla nich nauki. Nie będą bronili, jeśli nie uwierzą, jeśli Jezus nie będzie dla nich żywą Osobą.

 

Mama_Kasia

mader.isma.kasia.aga@gmail.com

 

fot. ©Mama_Kasia