Św. Augustyn pisał o Zachariaszu i Janie Chrzcicielu (znalazłam ten tekst w Liturgii Godzin na dzisiejszą uroczystość):

Gdyby Jan zapowiadał samego siebie, Zachariasz nie odzyskałby mowy. Wraca mowa, albowiem rodzi się głos. Kiedy zapytano wtedy Jana, gdy zapowiadał już Chrystusa: "Kim jesteś? - odpowiedział - Jam głos wołającego na pustyni".

 

Stajemy naprzeciwko siebie i mówimy, mówimy, mówimy. Nasze głosy wydobywają się z krtani i docierają do uszu. Wypowiadamy z siebie słowa, które nie zawsze powinny być wypowiedziane, a zatajamy te, które są naprawdę ważne.

 

Jan jest głosem, natomiast Pan jest Słowem: "Na początku było Słowo". Jan jest głosem na krótki czas; Chrystus Słowem od początku - na wieki (św. Augustyn).

 

Mój mąż odkrył ostatnio dla siebie tekst z Ewangelii według Łukasza: Bo z obfitości serca mówią jego usta. ...Potrzebuję Słowa, żywego Słowa, które wypełniłoby mnie po brzegi i nadałoby sens mojemu głosowi.

 

Mama_Kasia

mader.isma.kasia.aga@gmail.com

 

fot. Travis Hornung/flickr.com