"Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę..." A prawo ludzkie?

 

Jechaliśmy dość spokojnie po średnio od-śnieżonej drodze. Kolejne fotoradary witały nas uśmiechem. Milczący do tej pory Mąż, przemówił. Zwięźle, ale i tak podskoczyłam, bo do tej pory było cichutko, a ponad to bialutko i sennie

- Przeczytałem, że kierowcy powinni w przyszłym roku zapłacić 20 miliardów grzywien i mandatów, żeby uratować budżet.

- Taak?- wiedziałam, że coś go trapi.

- Ale to nie jest łatwe. Każdy Polak, niezależnie od wieku, a nawet posiadania prawa jazdy, powinien dać po 500 złotych – rozkręcał się.

Zaniepokoiłam się, bo wiem, ze w takich sprawach władza bywa dość stanowcza i konsekwentna.

 – Właściwie odpowiadam za całą  grupkę, którą wiozę. Moją rodzinę. To 2000 złotych jest.

 -Jak mus, to… – starałam się go na razie uspokoić (przecież kierował!), jednocześnie gorączkowo szukając miejsca, gdzie można by dodatkowo 2000 zarobić.

- Ale mi nie starczy punktów karnych! – zdecydowanie się zbuntował.

Następny fotoradar odniósł się do nas równie serdecznie, co poprzednie.

- To ja ci ulżę. – zaoferowałam się – Zapłacę mandat za siebie.

- Tak, akurat ulżysz…  Budżet domowy mamy ten sam!

 

Przypomniała mi się ta rozmowa sprzed kilku dni, gdy dziś przeczytałam

 

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

 

A ludzkie prawo? Czy nie powinno go naśladować?

 

Mader

mader.isma.kasia.aga@gmail.com