- Wokół leży śnieg. A droga… Zaraz spojrzę… Czarna, odśnieżona. Przygotowana.

 

Wystarczyło kilka godzin. Jedna noc, a rankiem cały świat- niskie płoty, dachy, na które nikt nie odważa się wejść i drogi budowane przez wiele lat ludzkimi dłońmi - biały. Wysokie drzewa, rozrośnięte krzewy, całe lasy (!), góry (!), pagórki (!), stawy (!) i jeziora (!)– pokryte czystym puchem.

Zapalamy drugą świecę w wieńcu adwentowym i robi się naprawdę jasno w ciemny czas oczekiwania.

 

 - Jestem już w Polsce! – mówi Średnia. Słychać, że głos ma zmęczony. Nie możemy się doczekać, kiedy ją powitamy.

 - A jaka jest droga?

 - Jak to jaka?

 - Czarna czy biała?

 - Wokół leży śnieg. A droga… Zaraz spojrzę… Czarna, odśnieżona.

Przygotowana.

 

 Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

 

Mader

mader.isma.kasia.aga@gmail.com

fot.Dobak/Flickr.com