Nie palę. To ma wiele dobrych stron, ale jakby więcej w takie dni, jak ostatnie. Nie wychodzę na papieroska, nie krecę się nerwowo po domu, nie rozsiewam wokół chmury dymu tytoniowego...

 

“Pan jest moim pasterzem” napisała do mnie Samboraga w poniedziałek. Psalm pasterski.

“Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”

Od tego dnia Bibia towarzyszy mi całymi dniami, cały czas. Nam. Bo jak chmurę dymu i czuć i niekiedy widać, tak i Pismo Święte nie jest niewidoczne. Co jakiś czas ktoś przysiada przy mnie i wtedy modlimy się razem.

“Panie do Ciebie się uciekam,

niech nigdy nie doznam zawodu...”

…

 

“Boże, zbaw mnie w imię swoje,

swoją mocą broń mojej sprawy

Boże, słuchaj mojej modlitwy,

nakłoń ucha na słowa ust moich...”

 

…

 

“Wysłuchaj, Panie, słuszności,

zważ na me wołanie,

przyjmij moje modły z warg nieobłudnych...”

 

Średnia ma dziś ostatni dzień egzaminu gimnazjalnego. Bardzo jestem jej wdzięczna, że ma cierpliwość do troski o osobę, którą zna jedynie z jej notek na blogu. Dobre nowiny z sali egzaminacyjnej, przeplatają się ze złymi z sali operacyjnej, życzenia urodzinowe z błaganiami o zdrowie i życie. Radość ze strachem. Uśmiech ze łzami.

 

“Z mego serca tryska piękne słowo:

utwór mój głoszę dla króla;

mój język jest jak rylec bieglego pisarza.

Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich,

wdzięk rozlał się na twoich wargach:

przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki”

 

Tydzień Biblijny. Taki właśnie tydzień.

 

Mader

mader.isma.kasia.aga@gmail.com

fot. Wikimedia Commons