- Wiesz co? To dla ciebie... - Przyjaciółka wyjęła wymiętą, „zaczytaną” książeczkę ze swojej torebki. Chyba ze mną jest ciągle jak z dzieckiem, skoro można mnie pocieszyć książeczką – pomyślałam patrząc w stronę Małej Dziewczynki, która smutek po wyjściu Mamy koiła swoją.

Muuu – docierało do nas na przemian z Bruuum, bruuum i radosnym Łoko!

Szczęśliwi ci, którzy potrafią poczekać – doczekają się prawdziwego dobra - przeczytałam na zachętę, zanim spojrzałam na tytuł: „Błogosławieństwa dla tych, którzy mają trochę zmysłu humoru i szukają mądrości”. To drugie na pewno, z tego pierwszego może coś zostało. (Ze „zmysłem humoru” podobno tak jest, że albo się go ma albo go nie ma, skoro więc kiedyś go miałam, nie mógł się tak po prostu ulotnić?)

Napisał te błogosławieństwa ks. Tadeusz Fedorowicz. W telegramie Jana Pawła II w związku z Jego śmiercią przeczytałam: "Odszedł dobry pasterz, który w kapłaństwie każdego dnia z gorliwością oddawał swoje życie za owce. A przecież był taki moment w jego historii, w którym okazał gotowość na cierpienie i śmierć, gdy jako ksiądz Archidiecezji Lwowskiej, wiedziony pasterską troską, dobrowolnie dołączył do zesłańców wywożonych z tego miasta do dalekiego Kazachstanu...”

Przeglądam „książeczkę od Przyjaciela” :

Szczęśliwi, którzy odróżniają kretowinę od góry – będą widzieli sprawy we właściwych proporcjach i...

Szczęśliwi, którzy umieją używać kija nie do bicia w ciemność, ale do zapalania go ogniem, by świecił i ogrzewał – wiele dobra uczynią w życiu a potem dopisek autora: Zwalczanie zła jest mało owocne. Św. Paweł: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” ( Rz 12.21) I wreszcie docieram do słów:

Szczęśliwi, którzy mają zderzaki jak wagony kolejowe – bardzo to ułatwi współżycie z drugimi... Taaak. Bardzo ułatwi, jeżeli się je gdzieś dokupi.

 

Mader

mader.isma.kasia.aga@gmail.com

 

fot. Laraloola/Flickr.com