Osobowość dwubiegunowa: legalistka i bałaganiara. Lubi jeść, więc gotuje (czytając ukradkiem książki zgoła niekucharskie), ale nie sprząta. Z równym zacięciem zgłębia urzędowe dokumenty, co słucha muzyki: Dworzaka, Brahmsa i wielkich oratoriów. Uzależniona od kawy i wiadomości (ale telewizora nie ma!).

Niedoszła historyk dziewiętnastowiecznego teatru polskiego, eksreporterka jednego z krakowskich dzienników, autorka nieswoich przemówień, przez trzy kadencje radna dzielnicy niezwiązana z żadnym ugrupowaniem politycznym. W tzw. wolnych (?) chwilach pisze w wirtualu recenzje dla portalu polskamuza.eu, a w realu książki :-).

Mama dziesiecioletniej M., osoby tyleż dociekliwej co przedsiębiorczej, adeptki skrzypiec.

Używa bardzo starego telefonu komórkowego*, który ciągle się rozładowuje, a zgłasza się hasłem „iuxta dominicam viventes” – „żyjący na sposób Dnia Pańskiego”.

*aktualizacja: padł ostatecznie i został zamieniony na nowy!

na wiara.pl jako Ismena