Często zastanawiałam się dlaczego "Bóg do mnie nie mówi"? Próbowałam różnych akcji pt. siedzenie na adoracji w totalnej ciszy, siedzenie na łące, wsłuchiwanie się w szum rzeki... Zaskoczyło mnie kiedy odkryłam jak dużo Bóg ma mi do powiedzenia! :)

Problem z myślami, które przychodzą na łące, czy nawet na adoracji jest taki, że nie do końca możemy z całą pewnością stwierdzić, że jest to Boże natchnienie. Inaczej jest z Pismem Świętym. Dopiero wczoraj dotarło do mnie, że to nad tą "książką" najczęściej się wzruszam. Milion razy słyszałam historię Dobrego Łotra, ale za każdym razem tak samo mam łzy w oczach. 
Na ostatnim spotkaniu mojej wspólnoty dzieliliśmy się swoimi ulubionymi fragmentami Pisma Świętego. Więc tutaj też się nimi podzielę :) 

1. Iz 49 15-16 
"Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, 
ta, która kocha syna swego łona? 
A nawet, gdyby ona zapomniała, 
Ja nie zapomnę o tobie. 
Oto wyryłem cię na obu dłoniach" 

Ogarniacie sytuację? On nie zapomni o nas... Nawet jeśli cały świat obróci się przeciwko nam i nikt po ludzku przy nas nie zostanie. On będzie bo nasze imię jest wyryte na JEGO dłoniach :) 

2. Łk 23, 39-43
"Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież − sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju»."

Nawet tego nie będę komentować :) Nic dodać, nic ująć. Jego Miłosierdzie i Łaska są tak bezgranicznie wielkie, że po ludzku nie można tego ogarnąć! :) 

3. Psalm 103

Od kiedy chodzę do jednego kapłana na spowiedź, ciagle dostaję ten Psalm jako pokutę. Idealny! Na początku się denerwowałam, że ciągle to samo. Ale tak naprawdę za każdym razem zachwyca mnie TAK SAMO jak za pierwszym razem. 

Jeszcze tak na koniec. Wiecie co jest najcudowniejsze w Piśmie Świętym? Że od pierwszej strony, aż do ostatniej Bóg mówi "Kocham Cię miłością odwieczną i NIGDY cię nie opuszczę. Możesz upadać, ale moje ręce zawsze będą gotowe cię podnieść." 

Jeśli możesz, to weź do ręki Pismo Święte i zobacz jak wiele Bóg ma ci do powiedzenia.

Na koniec bardzo znana i lubiana opowieść :)

"Na skraju głębokiego lasu żył sobie pustelnik. Ludzie z daleka i z bliska szukali u niego pociechy i rady. Życie tego człowieka wypełniała modlitwa i praca. Pewnego razu odwiedził go młody człowiek. Przedstawił mu swoje trudności:
     - Prawie codziennie czytam Pismo Święte. Zgłębiam sens tych słów, zdań, rozdziałów. Wszystko chciałbym zapamiętać i zrozumieć. To mi się jednak nie udaje. Czy moje czytanie jest daremne.
Pustelnik słuchał uważnie chłopca, a kiedy ten skończył, poprosił go, aby wziął kosz i przyniósł wody ze strumienia. Chłopiec niechętnie wziął zabłocony kosz. Zrobił to tylko dla niego. Po drodze myślał sobie: „Pustelnik nic nie zrozumiał z mojego opowiadania. Nie dał mi żadnej rady!” Oczywiście wody w koszu nie udało mu się przynieść.
    - Idź jeszcze raz! Być może teraz ci się uda – rozkazał pustelnik.
„Chce wypróbować moje posłuszeństwo i pokorę. Dobrze niech tak będzie!” – myślał chłopak. Kiedy wrócił, pustelnik wysłał go trzeci, a potem czwarty i piąty raz. Chłopak początkowo nie sprzeciwiał się bezsensownemu – według niego – żądaniu, lecz w końcu nie wytrzymał i powiedział:
    - Już więcej nie pójdę.
   - I bardzo dobrze! – odrzekł pustelnik – Popatrz teraz na kosz: jest czysty. Widzisz, podobnie ma się sprawa z codziennym czytaniem Pisma Świętego. Nie potrafisz wszystkiego zatrzymać dla siebie, nie potrafisz wszystkiego zrozumieć. Ale twój codzienny wysiłek nie jest daremny. Nawet nie wiesz, kiedy twoje myśli, twoje uczucia stają się czyste. Nie zdajesz sobie sprawy, dlaczego tak szlachetnie postępujesz, dlaczego dobrze myślisz i mówisz o innych. A to wszystko zawdzięczasz codziennemu czytaniu Pisma Świętego. "

Dobrego wieczoru :) 
Pax!