Nieraz nie wiemy tak naprawdę jak się modlić.

Niedawno w książce, którą kiedyś otrzymałam od cioci -szarytki z Krakowa (juz świętej pamięci), znalazłam kartkę z wizerunkiem św. Katarzyny Laboure. Na odwrocie widnieje modlitwa tejże świętej:

Kiedy idę do kaplicy,

staję przed Bogiem i mówię:

"Panie, oto jestem, daj mi, co chcesz ."

Jeżeli mi coś daje, jestem zadowolona i dziękuję.

Jeżeli nic mi nie daje, także dziękuję,

gdyż pewnie na nic nie zasługuję.

A potem mówię mu wszystko, co mi przychodzi na myśl;

opowiadam o moich zmartwieniach, o moich radościach,

i słucham.

Jeżeli Go posłuchacie, do was też przemówi,

gdyż z Bogiem trzeba mówić i słuchać Go.

Bóg mówi zawsze, kiedy zwracamy się do Niego zupełnie

szczerze.

Bardzo prosta modlitwa, która może stanowić podpowiedź, jak sie modlić.

Mnie uderza szczególnie bezgraniczna pokora. I ufność.