Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. (...) Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. (Łk 10, 1-9)
więcej
święto św. Tomasza, [...]
Święto Świętej [...]
Ofiarowanie NMP (21 [...]
[...]
discepola
Jesteście szczęśliwi, gdy ludzie was nienawidzą (…) z powodu Syna Człowieczego. (Łk 6, 20-26)
sprawił, że głusi słyszą, a niemi mówią... (Mk 7, 31-36)
Gdy to usłyszał Herod, mówił: „To Jan, którego kazałem ściąć, zmartwychwstał”. (Mk 6, 14-29)
...Zaczął więc mówić do nich: „Dziś wypełniło się Pismo, które słyszeliście”. (...) Zerwali się, wyrzucili Go z miasta i chcąc Go strącić w przepaść, wyprowadzili na szczyt góry, na której ich miasto było zbudowane. Lecz On przeszedł pomiędzy nimi i oddalił się. (Łk 4, 21-30)
Mk 6, 34-44 Kiedy Jezus wyszedł na brzeg, ujrzał wielki tłum. Ulitował się nad nimi, ponieważ byli jak owce, które nie mają pasterza. I długo ich nauczał. Gdy zrobiło się późno, podeszli do Niego Jego uczniowie i powiedzieli: „Miejsce to jest odludne i jest już późno. Odeślij ich do okolicznych osad i wsi. Niech kupią sobie coś do jedzenia”. 37Lecz On odpowiedział: „Wy dajcie im jeść!”
Mt 4, 12-17. 23-25 Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, droga nadmorska, kraj za Jordanems, Galilea pogan, lud, który był pogrążony w ciemności, ujrzał wielkie światło, a tym, którzy przebywali w mrocznej krainie śmierci, zajaśniało światło. Odtąd Jezus zaczął nauczać: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie”.
Takie jest świadectwo Jana, gdy z Jerozolimy wysłano do niego kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim jesteś? Wyznałf wówczas, niczego nie ukrywając: „Nie jestem Chrystusem”. (J 1, 19-28)
Poszli więc szybko i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. A gdy Je zobaczyli, opowiadali, co im zostało objawione o tym Chłopcu. Wszyscy, którzy to usłyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili. A Maryja zachowywała wszystkie te słowa i rozważała je w swoim sercu. (Łk 2, 16-21)
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga – i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko zaistniało dzięki Niemu. Bez Niego zaś nic nie zaistniało. To, co zaistniało, w Nim było życiem. A życie to było światłością dla ludzi. (J 1, 1-18)
Wygląda na to, że Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript.Zmień ustawienia lub wypróbuj inną przeglądarkę.