Zaczął się rozłam w Kościele, który będzie się pogłębiał. Na szczęście będzie trwał krótko jak na czas boski.

Z mojego 56-cio letniego życia jako Katolika wynikło dla mnie głębokie przekonanie, że wszystko co Kościół głosi w sferze moralnej w sprawach seksu jest prawdą. Czyli sprawa czystości przedmałżeńskiej, grzeszności onanizmu i pornografii, wszelkich stosunków pozamałżeńskich, świętości i nierozerwalności małżeństwa jako wiernego związku mężczyzny i kobiety aż do śmierci jednego z małżonków, celibatu księży, świętości mowy i obyczajów. Świętości życia ludzkiego od chwili poczęcia, aż do naturalnej śmierci, grzeszności homoseksualizmu i zmiany płci, zbrodni pedofilii. Rzeczywistej obecności Jezusa w Eucharystii i całej nauki Soboru Trydenckiego o Mszy Świętej i Sakramentach. Całej nauki dogmatycznej Kościoła. Jeśli jednak ktoś myśli, że zachowywanie całej nauki Kościoła jest proste to jest w wielkim błędzie. Jest ono możliwe do zachowania, ale bardzo trudne, szatan wymaga nieustannej gotowości na męczeństwo, stąd trzeba wiele modlitwy i postu, aby się do tego życia wdrożyć, aby dla Boga być w stanie poświęcić życie, zdrowie, karierę, majątek, seks, rodzinę. Wychowanie powinno trwać od wczesnego dzieciństwa. Stąd też trzeba zaakceptować całe mnóstwo upadków, byle na horyzoncie naszego postępowania był cel jakim jest święte i nieskalane życie. Nieskalane życie w sensie ścisłym było udziałem wyłącznie Jezusa i Najświętszej Maryi Panny, i jest ono dla nas wzorem i ideałem, niemniej to co dla nas jest dostępne to życie bez grzechu ciężkiego, co było treścią ślubów jasnogórskich. Przy czym należy pamiętać, że Kościół nie powinien tak formułować nauki moralnej i dogmatycznej, aby nie było w ogóle grzechu ciężkiego albo, aby było trudno zgrzeszyć ciężko. Od tego jest sakrament pokuty i pojednania z Bogiem i Kościołem oraz Eucharystia, aby z nich często korzystać w drodze przemiany wewnętrznej, aż zaczniemy żyć w pełni Nauką Kościoła, czyli życiem Chrystusa bo z mojego doświadczenia wynika, że to jedno i to samo. Przynajmniej jeśli chodzi o naukę dogmatyczną. Stąd myślę, że należy zdogmatyzować część zdrowej nauki moralnej.